چند روزی است که می‌نویسم و نوشته‌هایم را منتشر نمی‌کنم. می‌نویسم شاید برای این‌که از قید و بند آن احساس و افکارها رها شوم. ذهن و قلبم بطن تولد و مرگ حرف‌هایم شده اند. حرف‌هایی که نوشته می‌شوند و نوشته‌هایی که محکوم به خوانده نشدن هستند. حرف‌هایی که در قلبم شعله‌ور می‌شوند و در حسرت مخاطبی باقی می مانند. نوشتن راه گریزی است از آتش این جنس حرف‌ها. و چه زیبا دکتر شریعتی گفته است: […]
ادامه مطلب
