تمنای رشد همیشه در ذات انسان بوده است، انگار به عنوان یک برنامه‌ی درونی در ذاتش تعبیه شده است. انسان، گاه این نیاز را می‌بیند و برای رسیدن به آن اقدام می‌کند، گاه می‌بیند و با تنبلی از کنارش می‌گذرد و گاهی آنقدر سرگرم مسائل بیهوده شده است که حتی نیاز به رشد را در خودش نمی‌بیند. اولین قدم در رشد بنظرم رنج است و گام های باقی مانده، همه تحمل رنج. اول، رنجِ دیدن […]
ادامه مطلب
