باغ بود و دره – چشم انداز پر مهتاب.

ذاتها با سایه‌های خود هم اندازه.

خیره درآفاق و اسرارِ عزیزِ شب.

چشمِ من – بیدارو چشمِ عالمی در خواب.
[…]