اولین شکوفه‌های یاس سر باز کردند
و من، به سانِ مادری که سربازش بازنگشته
ابرهای سیاه را ببین
انگار آسمان هم فهمیده است
…
دسته: نوشته‌های بدون ویرایش
بیم و امید
آقا معلم هرازگاهی برای آپدیت بلاگش از عکس‌هایش استفاده می‌کند، من هم که باید نشانی از آقا معلم داشته باشم : ) از پست‌های با دسته بندی بدون ویرایش استفاده می‌کنم(من که مثل آقا معلم خوشگل خوش تیپ خوش‌عکس پرطرفدار نیستم که، والا : D )، نوشته‌هایی که بارها توضیح داده‌ام که خودم باز نگشته‌ام آن را بخوانم یا وقت خاصی برای ویرایش و اصلاح آن بگذارم، فقط دستم را می‌گذارم روی کیبورد و حرف‌های […]
ادامه مطلب
خوشحالم از خوشحالیت
پیش‌نوشت: این پست جزء دسته بندی “نوشته‌های بدون ویرایش” است، پس نوشته‌ای است که خودم بازنگشته ام آن را بخوانم یا ویرایش کنم و هر چه در دل و ذهنم می‌گذشته را نوشته ام و بی سر و ته تر از باقی پست‌هایم هست و هیچ نکته آموزشی در پی ندارد. دیوانه، چقدر خوشحالم از خوشحالیت چقدر صدایت شاد بود پشت تلفن، می‌دانی مدت هاست که تو را به معنی واقعی شاد ندیده ام که […]
ادامه مطلب
کلمه، کلمه می‌آورد.
گاهی بین هر چیزی که میبینی و می‌شنوی، دنبال بهانه ای برای نوشتن هستی برای حرف زدن و گفتن آن و البته تمرین نوشتن شاید یک روز هم برسد که اصلا نه از کتابی که خوانده ای نه از چیزهایی که دیده و شنیده ای، هیچ چیزی بهانه نوشتن دست تو ندهد.. مثل همین الان من و همین نداشتن بهانه برای نوشتن، خودش می‌شود بهانه ای برای نوشتن سعی میکنی فقط هر چه در ذهنت […]
ادامه مطلب
تمرین نوشتن بدون ویرایش
پیش‌نوشت بسیار مهم: این نوشته را همینطوری الان برای تمرین نوشتن، نوشته‌ام، تمام شد، بازنگشته ام حتی برای یکبار بخوانم و ببینم که چه نوشته ام و غلط تایپی دارم یا نه، یا واژه های مناسبتری را جایگزین کنم، بنظرم وقتتان را برای خواندن چیزی بهتری صرف کنید بهتر است، خودم هم بعدا به این نوشته سر خواهم زد تا ببینم چه دسته گلی به آب داده‌ام[…]