دسته: نوشته‌های بدون ویرایش

آدم‌ها به هم نیاز دارند و هر روز این را بیشتر می‌فهمم تنهایی آدم‌ها را بودن‌شان را وقتی با کمترین توجه می‌خواهند بمانی و باشی از همکلاسی که فقط با یک‌بار صحبت وقتی دلش گرفت می‌آید و می‌گوید که برایش حرف بزنی می‌گوید دلش یک دوست می‌خواهد و تو سکوت می‌کنی، سکوت می‌کنی چون نمی‌خواهی دوستش باشی فقط اگر کمک خواست می‌توانی اندازه‌ی خودت باشی از پیام استادم تنهاییش را می‌فهمم از اول هم می‌دانستم […]
ادامه مطلب

پیش‌نوشت: می‌ترسم پیش‌نوشت بذارم و بگم که این پست در دسته‌ی “نوشته‌های بدون ویرایش” هست و فقط نوشتمش که بتونم بهتر تصمیم بگیرم، طاهره بیاد دعوام کنه : D ولی شما چنین پیش‌نوشتی رو در نظر بگیرید. : ) بهمن‌ماه سال گذشته بود که رفتم سراغ تصویرسازی، برای این‌که می‌خواستم با دنیای رنگ بیشتر آشنا بشوم و مهارتم در طراحی در حدی نبود که بخواهم یک تکنیک را انتخاب کنم، از آنجا که به طراحی‌ […]
ادامه مطلب

پیش‌نوشت: این پست واقعا یک تهوع ذهنیست، دورتر باشید تا آلوده نشوید. خودم می‌دانم امروز از آن روزهاست که کلا روی ساز ناسازگاری کوک شده‌ام اما چه کنم، همین است که هست. دیروز آنقدر تلخی به جانم ریخته شد ،که شب را با سردرد خوابیدم و صبح را با ته رنگ غم آغاز کردم. به نوشتن هم شک کردم، فکر کنم شک تازه‌ای نیست. برای چه می‌نویسم، اصلا چه معنی می‌دهد که بیایم و اینجا […]
ادامه مطلب