دسته: برشی از زندگی

به خیابان انقلاب که می‌روم، قصد دیدن مغازه‌ها و پیاده‌روی می‌کنم، دیگر دورترین فاصله از مغازه‌ها را برای راه رفتن انتخاب نمی‌کنم و از این‌که بین مردم گیر کنم و مجبور شوم تندتند راه بروم تا از بین آن‌‌ها رد شوم اذیت نمی‌شوم. اتفاقا سرعتم را کم می‌کنم و هدف پیاده‌روی و یا پیاده‌روی و دیدن مغازه‌ها و خرید است. دیروز اما بهانه‌های مختلفی برای انقلاب‌گردی داشتم، دیدن دوستم و همسرش(به نیت شام عقد)، خرید […]
ادامه مطلب

پیش‌نوشت: از وقتی فید نوشته‌هایم در بلاگ آقا معلم جا می‌گیرد وسواس این را گرفته‌ام که بگویم آهای مخاطب عزیز، چیز خاصی ننوشته‌ام وقت برای خواندن نوشته‌ی من نگذار، دیگر در وبلاگ خودم هم نمی‌توانم غر بزنم و هر چه می‌خواهد دل تنگم بگویم، عه. : D : ( به همین منوال که پیش بروم، کم‌کم در عنوان هم پرانتزی باز می‌کنم و می‌نویسم، لطفا نخوانید، اصلا کلیک نکنید. این‌ها را نوشتم که بگویم این […]
ادامه مطلب

این پست قرار نبود هیچ وقت نوشته شود، اما گاهی انگار بیان کردن بهتر از سکوت کردن است. در انتهای کار گروه سحرخیزی قرار بود کتاب‌هایی خریداری شود و از اول قصد من کودکان بخش خون یکی از بیمارستان‌ها بود که قبلا هم به آن‌جا رفته بودم و ایده‌‌ی دیگری داشتم که در آن‌جا نشد انجامش بدهم. شاید مناسب آن‌جا نبود، هر چند هنوز در ذهنم می‌چرخد. بگذریم، رفتم و صحبت کردم، نشد. کتاب‌ها انگار […]
ادامه مطلب

روزهایی هست که با مرور گذشته می‌گذرد.

می‌گویی، می‌شنوی، می‌نویسی اما، اما همه باید برای خودت باقی بماند.

جایی در گوشه‌ی ذهنت همه چیز را می‌گذاری و ادامه ‌می‌دهی.

قد می‌کشی بزرگ می‌شوی اما دلتنگ کودیکت می‌شوی.[…]

مهارت‌های زیادی وجود دارد که آموختن آن‌ها مسیر زندگی ما را زیباتر، هموارتر و قابل تحمل‌تر می‌کنند.

گاهی نداشتن بعضی مهارت‌ها هیچ خللی در زندگی ما وارد نمی‌کند، بدون آن‌ها و شاید جایگزین‌های دیگر آن‌ها می‌توان ادامه داد.[…]