بارها خوانده ام و شنیده‌ام که فارغ از نتیجه‌ی کار فقط کار را انجام دهید و تلاش کنید
سعی کرده‌ام گاهی به این حرف عمل کنم و فارغ از نتیجه به تلاشم ادامه دهم
سعی کنم از مسیر لذت ببرم
اما مسیرهای زیادی رفته‌ام که به نتیجه نرسیده است، سعی کرده‌ام از مسیر لذت ببرم سعی کردم تمام تلاشم را بکنم اما آنچه میخواستم نشده
و این نشدن شده زنجیری تا بار دیگر که خواستم فارغ از نتیجه ادامه بدهم، فارغ از نتیجه در مسیری گام بردارم جلوی حرکتم را بگیرد، که بترساندم از نشدن
داشتم نقاشیم را نگاه میکردم، آخرین بار بهمن پارسال روی آن کار کردم و بعد از شروع کرونا آن دوساعت کلاس هفتگیم کنسل شد و دیگر برنگشتم
به آن نگاه میکردم و به کارهای نیمه‌تمامم فکر میکردم
به همه‌ی کارهای نیمه تمامی که برای معنا داشتن و زنده بودن نیاز به نتیجه داشتن، نیاز به یک پایان
که تلاش بدون نتیجه برای آنها هیچ بوده، زاده شدنی بوده که فراموش شده
گاهی اوقات کارهای نیمه‌تمام ارزش قاب کردن ندارند، زحمت پشت آنها گم میشود و سالها در انتظار قاب شدن میماند
گاهی کارهای نیمه‌تمام در انتظار نتیجه‌ای که حاصل نشد میمیرند بی آنکه ردی از خود برجا بگذارند
پی‌نوشت: میخواهم کاملش کنم تا فرصت قاب شدن را داشته باشد.
سلام.
لذتی که از مسیر می‌بریم، جای لذت اتمام یک کار را پر نمی‌کند؛ فکر می‌کنم بتوانم آن را به صورت معادله زیر بنویسم:
لذت کامل= لذت مسیر + لذت اتمام.
اما این فقط یک حرف قشنگ است و من هم که آن را نوشته‌ام، آن را به کار نبستم، فکر می‌کنم این یک هنر است که تا وقتی درگیر کاری هستی از آن لذت ببری، و تلاش کنی که تمام شود؛ این طور، حداقل برای کارت یک هدف نهایی هم قائل هستی. همانطور که گفتم این کار هنر است، شاید هنر زندگی…
نقاشی زیبایی است. و زیبایی هنر این است که وقتی که از دید شما تمام شده است از دید من تمام نشده است. وقتی که از دید شما تمام نشده است از دید من تمام شده است.