قدر این آدم‌ها و این لحظات را بیشتر بدان.

قدر این آدم‌ها و این لحظات را بیشتر بدان:

قدر همسری که وقتی در مهمانی هست که تو نیستی، احتمالا سیبی، هلویی یا هر میوه دیگری که به او تعارف شده به همراه خود می‌آورد تا دوتایی بخورید، قشنگ‌تر از این می‌توانست بگوید به یادت هست؟

خواهری که وقتی غذایی می‌پزد که تو دوست داری، یا برایت می‌فرستد یا برایت نگه می‌دارد.

دوستی که وقتی به خرید رفته با دیدن چیزی که تو دوست داری آن را برایت می‌خرد.

شخصی که وقتی تو حواست نیست دعایت می‌کند.

دوستی که وقتی تو حالت خوب نیست کنارت می‌ماند و تو را می‌خنداند و به نق و نوق‌هایت گوش می‌دهد.

یکی از اعضای خانواده که وقتی بقیه مثلا ران مرغ دوست دارد او سینه مرغ را می‌خورد.

دوستی که وقتش را صرف حل مشکل تو می‌کند.

مادری که وقتی خوابی یواشکی بوست می‌کند و لحافت را رویت می‌کشد.

پدری که لباس قدیمی خود را همچنان می‌پوشد و برایت یک لباس نو می‌خرد.

معلمی که دغدغه آموختن زندگی به تو دارد.

فردی که کارش را سر وقت مقرر شده تحویل می‌دهد.

هم باشگاهی که وقتی میرود توپی، وزنه ای و … بیاورد، یکی هم برای تو می‌آورد.

غریبه‌ای که آموخته هایش را با بقیه به اشتراک می‌گذارد.

دوستی که حواسش به مشکلات تو هست.

دوستی که هرازگاهی زنگ می‌زند و حالت را می‌پرسد یا یک کتاب خوب که خوانده را به تو معرفی می‌کند با اینکه تو مدتهاست از او خبر نمی‌گیری .

شخصی که مسیر خودش را دورتر می‌کند تا تو را هم سر راهش برساند.

همکاری که میان وعده‌اش را با تو قسمت می‌کند.

همسرت که مدت‌هاست غذایی که دوستش دارد را نپخته است، چون تو دوستش نداری یا به آن حساسیت داری.

غریبه‌ای که وقتی از او کمک خواستی تو را با جنسیت نمی‌بیند و نگاه سود و هزینه ندارد.

شخصی که دانشش بیشتر از توست ولی برایت وقت می‌گذارد و برای حرف زدن و کمک خواستن از او برایت شرط نمی‌گذارد.

عروسی که وقتی مادرشوهرش سرما خورده برایش سوپ می‌پزد.

راننده تاکسی که شب‌ها، صندلی جلوی ماشین را برایت نگه می‌دارد و دیرتر از بقیه به خانه باز می‌گردد.

خواهرزاده‌ات که با دستان کوچکش برای تو از کنار دریا سنگ و گوش‌ماهی جمع می‌کند.

و هزاران لحظه‌ی کوچک زیبا که به سادگی از کنارشان می‌گذریم.

خداروشکر که این آدم‌ها و لحظات را تجربه کرده‌ام.