شب

یکی از نعمت های دوست داشتنی خداوند برای من “شب” است

پرده ای تاریک بر سقف آسمان، که همه هیاهوها را می‌خواباند و آرامش را به موجودیت هر آنچه موجود است بازمی‌گرداند.

شب را بخاطر سکوت و آرامشی که دارد خیلی دوست دارم، قدم زدن در شب را دوست دارم، یکجا نشستن در شب و خنک شدن با نسیم خنکش را دوست دارم،  گوش دادن به آهنگ های آرام هم از هر لحظه دلچسب‌تر است، اصلا هر آنچه روحت را نوازش می‌دهد انگار در شب اثرش دو چندان می‌شود. شب را با همه موجودیتش دوست دارم.

پی‌نوشت: عکس، نمایی از دریاچه خلیج فارس تهران است.